ឱសថ/ ការថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ត

ខ្មែរក្រហមចូលចិត្តឱសថបុរាណ និងកម្រប្រើប្រាស់ការថែទាំវេជ្ជសាស្រ្តសម័យទំនើបណាស់។ ឧបករណ៍​វេជ្ជសាស្ត្រត្រូវបានយកចេញ​ ហើយមន្ទីរពេទ្យត្រូវបានបិទចោល។ ចំណែកឯបុគ្គលិកពេទ្យ ក៏ត្រូវបានសម្លាប់ ឬបញ្ជូនទៅធ្វើស្រែនៅតាមជនបទ។​ ពេទ្យកុមារដែលទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលតិចតួច ឬមិនបានទទួលការ​បណ្ដុះបណ្ដាលទាល់តែសោះ ត្រូវដាក់ជំនួសវេជ្ជបណ្ឌិត និងគិលានុបដ្ឋាយិកាទាំងនោះ។ ថ្នាំដែលផលិតខ្លួនឯងសម្រាប់ព្យាបាលអ្នកជម្ងឺទូទៅ គឺ“ថ្នាំអាចម៍ទន្សាយ”។ ជម្ងឺ ជាញឹកញាប់ត្រូវបានមើលឃើញថា ជាការខ្វះការប្ដេជ្ញាចិត្ត។ ពាក្យស្លោកមួយរបស់ខ្មែរក្រហមបានពោលថា “ជម្ងឺ គឺជាអ្វីដែលកើតចេញពីការស្រមើស្រមៃរបស់មនុស្ស”។