មាតិកា

ទុរភិក្ស (ការបង្អត់អាហារ)


ក្មេងៗនៅអង្គរវត្តក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩។
ប្រភព៖ ប័ណ្ណសារនៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា

ប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើននាក់បានជួបគ្រោះអត់ឃ្លាននៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ ស្រូវអង្ករភាគច្រើនត្រូវ​នាំចេញទៅក្រៅប្រទេស។ ផែនការកសិកម្មនៅខ្សោយ ហើយផលិតកម្មស្រូវអង្ករ ក៏មិនមានភាពប្រាកដប្រជា។ ប្រជាជនដែលត្រូវបានជម្លៀសពីទីក្រុងមកតាំងទីលំនៅតាមជនបទ មិនមានបទពិសោធធ្វើស្រែ ចម្ការ។ ប្រជាជនថ្មីទាំងនោះ ត្រូវធ្វើការច្រើនម៉ោង និងទទួលបានរបបអាហារតិចតួច។ អ្នកទាំងនោះមិនអាចដាំដុះ និងស្វែងរកអាហារ ឬចម្អិនអាហារដោយខ្លួនឯងបាននោះទេ ព្រោះត្រូវប្រឈមនឹងការចាប់យកទៅសម្លាប់ចោលដោយកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម។ ជាលទ្ធផល​ ភាពអត់ឃ្លានបានញាំញីកាន់ខ្លាំងឡើងៗដល់ កុមារតូចៗ អ្នកជម្ងឺ និងចាស់ជរា។

វីដេអូ៖ កុមារ និងការអត់អាហារ

?>