ការជម្លៀសដោយបង្ខំ
នៅថៃ្ងទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានចូលកាន់កាប់ទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយបានចាប់ផ្ដើមអនុវត្តដំណាក់កាលទី១របស់ខ្លួន គឺ“ការជម្លៀសដោយបង្ខំ”។ ទីក្រុងភ្នំពេញបានក្លាយជាទីក្រុងទទេស្អាតមិនមានមនុស្សរស់នៅ។ មនុស្សទាំងអស់បានចាកចេញពីទីក្រុង ហើយធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើងតាមផ្លូវជាតិទៅកាន់ទីជនបទនានា។ ប្រជាជនភាគច្រើនត្រូវបានប្រាប់ឲ្យត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនវិញ និងមួយចំនួនទៀត ត្រូវបានបញ្ជាឲ្យបន្តដំណើរទៅមុខទៀត។ តាមការប៉ាន់ស្មាន គឺមានមនុស្សរហូតដល់៣ពាន់នាក់បានស្លាប់នៅតាមផ្លូវ។ ចាប់ពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៥ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៧ មនុស្សមួយចំនួនធំត្រូវបានជម្លៀសក្នុងដំណាក់កាលទី២ ពីភូមិភាគកណ្ដាល និង និរតី នៃប្រទេសទៅកាន់ខេត្តសៀមរាប ព្រះវិហារនិង ភាគពាយ័ព្យ។
(សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅកាន់គេហទំព័ររបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា (១៩៧៥-១៩៧៩) ស្ដីពីការជម្លៀសដោយបង្ខំ)